වෙනසක් ගැන චීස් මෙන් රස කතාවක් ‘දිවි මඟ දිනන මඟ’
රූපකයක් රසවත් වූ විට නිර්මාණය ප්‍රියජනක වීම නො වැළැක්විය හැක්කකි. ඒ රූපකය රසවත් කෑමක් වූ විට ඒ අත්දැකීම අපට වෙනස්ම දෙයකි. රසවත් කෑමක්, එ් කෑම ම රසවත් රූපකයක් වූ විට අත්දැකීම ළගන්නා සුලු වීම අරුමයක් නොවේ. එහෙත් විචිත්‍රවත් භාෂාවක්, ඒ භාෂා හරඹයේ දවටනය සිත්ගන්නා සුළු නිමාවකින් යුතු වීමක්; මේ සියල්ල ම එකට කැටි වීම යනාදිය නම් ආශ්චර්යවත් ය; වෙනත් ලෙසකින් කියන්නේ නම් මේ සියල්ල එක්තැන් වීම ම වෙනසකි. පුරුදු පාඨකත්වයෙන් වෙහෙසට පත් අප දෑස් වලට මුලින්ම රසාංජනයක් වී, සිතට තෘප්තියක් දී වෙනසට බිය අපට වෙනස් වීමට ආරාධනා කරන මේ කෘතිය වෙනස් ම රසයකින් යුතු යැයි කියන්නට මැළි විය නො විය යුතුව ඇත.
චීස්... බොහෝ දෙනා බොහෝ ප්‍රිය කරන කෑමකි. චීස් කෑල්ලක් අහිමි වීම; වෙන කෙනකු විසින් එය කෑමට ගැනීම, රසය වෙනස් වීම මේ සියල්ල දැන් මම අත්විඳිමින් සිටින්නෙමි. ඒ ‘දිවි මඟ දිනන මඟ‘ කියවමින් සිටින නිසා ය; කියැවීමෙන් ඔබ්බට විඳිමින් සිටින නිසා ය. විනෝදකාමී, හාස්‍යජනක චරිත හතරක් ඇසුරෙන් සම්බන්ධතා පරිධියක් සොයන මේ වියමන හුදෙක් පාඨක අත්දැකීම පමණක් තිළිණ කරන්නක් නොවේ; එහි අන්තර්ගත පරිකල්පන අත්දැකීම මීට පෙර අත් නො වින්දකි. අහිමි වීම; වෙනස් වීම කෙතරම් වික්ෂිප්තයට පත් කරන්නේ ද යත්; රසට තලුමරන චීස් කැබැල්ලක් එකවර උදුරා ගැනීමක් වැනි ය.
ජීවිතය ගෙවන්නට අපි සැම තාවකාලික වාසස්ථානවල නතර වී නානාප්‍රකාර දෑ කරමින්, කියමින් සිටින්නෙමු. නිවෙසේ එක් ලෙසකටත්, රැකියා ස්ථානයේ තව ලෙසකටත්, වෙන කොයියම්ම ස්ථානයක හෝ තවත් ලෙසකටත් ද්වී රූපී, බහු රූපී ජීවිත ගෙවමින් සිටිමු. මේවායේ විවිධ, විවිධ අවස්ථාවන්හිදී විවිධ ගැටුම් ඇති වීම සාමාන්‍යය ය. ඒවා ගැටුම් කියනවාට වඩා වෙනස්කම් යැයි කියන්නට වඩාත් කැමැත්තෙමි. මේ වෙනස්කම් දරා ගැනීම ජීවිතය යැයි ද; ඒ ජීවිතය පිනවීමට අප නිරන්තරයෙන් බොහෝ දෑ කරමින් සිටින බව ද සත්‍යයකි. එහෙත් ඒ පිනවීම කොතෙක් කාලයකට ද; කවුරුන් වෙනුවෙන් ද යන්න ගැටලුවකි.
මේ කෘතිය ලොව පුරා මිලියන 28 කට වැඩි පිරිසක් විසින් කියවන ලද්දකි. කියැවීමෙන් ඔබ්බට වෙනස්කම් ජීර්ණය කරගත් පිරිස කොතෙක්දැයි ගණනය කළ නො හැක්කකි. කොටස් තුනකින් සමන්විත මෙහි නිරන්තරයෙන් වන වෙනස්වීමට පාසල් මිතුරු කැලක් මුහුණ දෙමින් සිටින අයුරු නිරූපිත ය. මගේ චීස් ගත්තේ කවුද යන කතාව ගොඩනැඟෙන්නේ කතාවේ දෙවන අදියරේ ය. මීයන් හා මිනිසුන් යන්න සංසන්ධනාත්මක විග්‍රහයක් වුව ද; මේවා සරල හා සංකීර්ණ අර්ථ හමුවේ අපේම සංවේදනා, හැසිරීම් ප්‍රකට කරන බව පෙනේ. සරල වීම යන්නට බොහෝ අරුත් මෙහි සම්පාදනය වේ. වෙනස ඉදිරියේ සරල වීම යනු ගැටලු අවම කරන්නකි. වෙනසට මුහුණ දෙන සරල ම විධික්‍රමය පිළිබඳ තෙවැනි කොටසින් ඉඟි කෙරේ. එය පුද්ගලික, වෘත්තීය හා වෙනත් ඕනෑම එළැඹීමකින් භාවිතයට ගන්නේ කෙසේද යන්න මෙහිදී සාකච්ඡාවට ලක් වේ. මේ එළැඹුම සියලු පාඨක කණ්ඩායම් නියෝජනය කරන්නකි; ඔවුහු ප්‍රායෝගිකව අත් විඳින්නක් වෙති. මේවා සියල්ල තම ජීවිතයේදී කෙතරම් වාරයක් අත්විඳින්නට ඇත්දැයි තීරණය කිරීම පාඨක ඔබ සතුය. වෙනසට බිය නොවීම යන්න බෙහෙවින් කතාබහට ලක් වෙන්නේ මේ ඇසුරේ ය. වෙනස්වීම් සුබදායක හෝ අසුබදායක වන්නේ අප ඊට මුහුණ දෙන ආකාරය අනුවය. මේ කෘතිය ලොව පුරා මිලියන 28 කගේ ගෞරවයට පාත්‍ර වන්නේ ඒ පසුබිම මත ය.
අවසන් වශයෙන් WHO MOVED MY CHEESE නම් මෙකී කෘතියේ ‘දිවි මඟ දිනන මඟ‘ නම් මේ පරිවර්තන කාර්යය ගැන විශේෂ යමක් කිව යුතුව තිබේ. අජන්ත සෙනෙවිරත්න ලේඛකයා ඉංජිනේරුවෙකි; පරිපාලන නිලධාරියෙකි. හේ සම්මත වදන් බොරු කළ කෙනෙකි. ලොවෙන් එකෙක් එක් දෙයකට වෙයි සමත කියා හිසේ කෙස් ගණනට අසා ඇති අපට අජන්තයන් ඊට හාත්පසින් ම වෙනස් සිතුවමකි. ඔහු විටෙක ආයතනික පරිශ්‍රයේ වගකීම් විසින් පරිපාලනමය භූමිකාවකින් අප ඉදිරියට එන්නෙකි; තවත් විටෙක නවකතාකරුවෙක් වශයෙන් නන්විධ පෙදෙස් ස්පර්ශ කළ නවකතා 7ක් රචනා කෙරූවෙකි; බොහෝ දෑ සියුම් ව විග්‍රහ කෙරෙන කෙටිකතා සංග්‍රහ ද්විත්වයක් තිළිණ කෙරූවෙකි; ඉසුයුම් ම දෑ ග්‍රහණය වෙන කාව්‍ය සංග්‍රහයක් අප හමුවේ තැබූවෙකි; ඉනුත් ඔබ්බට යන ඔහු සිත හා මනස ගැන පර්යේෂණාත්මක ග්‍රන්ථයක් ලියූවෙකි; ගිනිය නොහැකි තරම් කාව්‍ය නිර්මාණ සයිබර් අවකාශයේ සටහන් කෙරූවෙකි; ගේය පද රචනා කිහිපයක් ම සංගීත ක්ෂේත්‍රය වෙනුවෙන් නිර්මාණය කෙරූවෙකි. සරස්වතිය විසින් තිලිණ කරන සුන්දරම කලා අත්දැකීම වන සිතුවම්කරණය ද ඔහුට ආගන්තුක නැත. කාර්යබහුල ජීවිතය විසින් මඟ හැරෙන බොහෝ දෑ ගැන හේ බෙහෙවින් සවිඥානික ය. මනුෂ්‍යත්වය යනු කුමක්දැයි ප්‍රශ්න කෙරෙන විටෙක ඔහු දරන ආස්ථානය මනුසත්බවට ආභරණයකි.
විටෙක මනුෂ්‍යත්වය ගැන වූ කතා බහකදී ඔහු පැවසූ වදනක් මට නැවත සිතන්නට කළ ඇරයුම අමතක නොවේ. මිදුලේ කෑම ලෑල්ලක් සාදා ලෙහෙනුන්ට කෑම තබා, උන් කෙරෙහි වන ආදරයෙන් සෙනෙහසින් කටයුතු කරන අප ඒ වැනි ම වන මීයන්ට අගුල් අටවන්නේ දෙවරක් නොසිතා ය. ‘විජිත පටුමගේ අපි‘ කෙටිකතා සංග්‍රහයේ වූ කතාවක් ගැන ඇතිවූ ඒ කතාබහ මට වෙනසකට මඟ පෑදුවේය. එහෙයින් නිරන්තරයෙන් වෙනස ගැන සවිඥානික ඔහු අතින් කෙරුණු මේ පළමු පරිවර්තන කාර්යය සාකල්‍යයෙන් ම නිවැරදි තෝරා ගැනීමක් බව නොකියා බැරිය. පරිවර්තනයක් නොවන තරම් සමීප සරල, සුගම භාෂාව විසින් ඊට එල්ල කරන ලද ආලෝකය අතිමහත් ය.
වෙනස, රසවත්ව අත්විඳින්නට කෙරෙන ඇරයුම පිළි නොගෙන සිටින්නට නොහැකි තරම් ආකර්ෂණීය කෘතියක් පාඨක අපට තිලිණ කිරීම සම්බන්ධයෙන් කතුවරයාට සහෘදය කෘතවේදීත්වය හිමි වනු ඇත.
0 Comments:
Post a Comment